Risicoreductie en -verdeling bepaalt acceptatie flexwerk
Naar aanleiding van mijn boek heb ik een drietal artikelen geschreven voor ZiPconomy. In het eerste artikel vraag ik me af of de vaste baan 2030 nog wel haalt. Het tweede artikel gaat over voorwaarden om flexibel te kunnen werken:
Foto bij artikel op ZiPconomy
De arbeidsmarkt is volop in beweging. Dat vraagt om nieuwe collectieve regelingen om (grote) risicoβs beheersbaar te maken. Maar hoe doe je dat dan? Een kijkje naar de toekomst. Met als uitgangspunt: werk, en werkenden.
In een eerder artikel schreef ik over de grote veranderingen op de arbeidsmarkt. Die veranderingen hebben niet alleen veel consequenties voor de aard en de vorm van het werk, we moeten ook opnieuw kijken naar de inrichting van de sociale zekerheid en voorzieningen om werkenden optimaal in te zetten op de arbeidsmarkt.
Als de aard en de vorm van werk veranderen, moet dat werk en die werkenden daarbij ook het uitgangspunt zijn, en niet zozeer de arbeidsvoorwaarden en -verhoudingen en de vorm van het contract. Als werk centraal gesteld wordt, is de discussie niet of er meer vaste banen moeten komen en of flex al dan niet ingedamd moet worden. Het gaat er dan om dat mensen aan het werk zijn en kunnen blijven.
Lees hier het volledige artikel op ZiPconomy
